Fotoğraf çekmeyi seven ve yaşadığı anı belgelemekten keyif alan fotoğrafçı adaylarına bir tavsiyem olacak! Öncelikle makinenizi bir kenara bırakıp arkanıza yaslanın. Bu satırları okumaya başladıysan ve sonunda gelecek mesaj seni heyecanlandırıyorsa devam et!!
Bu içsel yolculuğumuzda bize geniş bir kağıt ve tükenmeyecek bir kalem lazım. Kendimizi tanımaya başlamak için derinlerimize inmek gerekir! Şu soruları kendinize sorun; gerçekten ne kadar kendimim? Geçmişimde bana rol model olan insanlar? Kırılma yaşadığım bir an veya bu anı yaşatan bir cümle? Uç noktadaki heyecanlarım, mutluluklarım ve nefretlerim? Konuların akış şemalarını sabırla çizin. Daha önce girilmemiş bir alan olduğu için yürümekte zorluk yaşayabilirsiniz. Sabırlı ve kağıda karşı dürüst olun. İçinizdeki zehirin kağıda aktığını yavaş yavaş hissedeceksiniz. Artık siz yolunu daha net gören bir fotoğrafçı olmaya başladınız. O geçmişinizdeki detay her ne ise kağıt ile birlikte katlayarak cebinize koyun. Artık bundan sonra yolunuza fotoğraf makineniz ile devam edeceksiniz! Anlatmak istediklerinizi hayat size gönderecek, siz sadece sabredin ve makinenizi yanınızdan ayırmayın. Varmayı planladığınız limana; ÖZünüze yolculuk yaparak bulduğunuz bu proje konusu ile birlikte (cebinizdeki kağıt😉) ulaşmak, sizi hem özgün hem de keyif alan bir belgesel fotoğrafçı yapacaktır. Şimdiden başarılar 🙏🏻 (aslında bu metnin sonuna geldiğimde. aniden telefon kapandı ve o ilk cümlelerimi taklit etmeye çalıştım. Umarım bu uzun yazıdan keyif almışsınızdır ✌🏻)
